بد اواز

( بدآواز ) بدآواز. [ ب َ ] ( ص مرکب ) ناخوش آواز. آنکه صدای بد دارد: در آن میان مطربی دیدم بدآواز. ( گلستان ).

( بد آواز ) ناخوش آواز آنکه صدای بد دارد.

💡 نیاسود هرکس کزو باز ماند وزو در زمانه بد آواز ماند