ایمان عباس بن عبدالمطلب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عباس بن عبدالمطلب عموی گرامی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) از اهل بیت نبوده، اما همواره مورد احترام خاص شیعیان بوده و امروزه شیعه در کنار زیارت قبر امامان خود در بقیع آن بزرگوار را نیز با احترام خاص زیارت می کنند. هر چند در مورد عباس و فرزندش عبیدالله و نیز عقیل بن ابی طالب انتقاداتی داشته و این به دلیل آن است که همه نزدیکان و اقوام پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در یک سطح نبوده اند.عبدالله بن عباس از اشخاص ثقه و مورد اعتماد شیعه است. او کسی است که امام علی (علیه السلام) او را در قضیه حکمیت نماینده خود قرار داد. هم چنین صد ها روایت در کتب روایی شیعه از ایشان نقل شده و تفاسیر شیعی نیز آکنده از نظریات ایشان است. آیا ممکن است که شیعه چنین شخصی را کافر بداند؟
برای پاسخ به این پرسش، باید به چند نکته اشاره کنیم:۱. آیا شیعیان، عباس و فرزندان او را کافر می دانند؟۲. آیا روایاتی در مذمت عباس و فرزندان او در کتاب های شیعه وارد شده است، و نظر شیعه درباره اسناد آن ها چیست؟ و در صورت صحیح بودن چه توجیهی دارد؟۳. آیا اقوام و نزدیکان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) هیچ نقطه ضعفی نداشته و معصوم بوده اند؟اکنون به ترتیب به بررسی نکات فوق می پردازیم:
کافر دانستن عباس
در مورد موضوع اول باید گفت که منافاتی ندارد که ما به مجموعه افرادی، در کلیت آن، علاقه مند باشیم، ولی گاهی در آن مجموعه، با اشخاصی برخورد نماییم که با اهداف و آرمان هایمان همراه نباشند. شما به آیه ای از قرآن دقت فرمایید که این پرسش را طرح می نماید که: «
أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَی مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنَآ آلَ إِبْرَاهِیمَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَآتَیْنَاهُم مُّلْکًا عَظِیمًا»؛ «چرا به اشخاصی که مورد توجه خاص خداوند قرار گرفته اند، حسادت می گردد؛ در صورتی که ما (در موقعیتی مشابه) به خاندان و اهل بیت ابراهیم، کتاب آسمانی و حکمت عطا نموده و امکانات مادی وسیعی را نیز در اختیارشان قرار دادیم». قرآن کریم به صراحت بیان می دارد که آل ابراهیم مورد توجه خاص خداوند بودند، اما آیا این امر، منافاتی با آن دارد که ما از عمل کرد برادران یوسف (علیه السلام) که آن ها نیز از نوادگان ابراهیم (علیه السلام) بودند، انتقاد داشته باشیم؟! خوب است بدانید که از لحاظ تبارشناسی، تمام طایفه قریش نیز که با پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) جنگیده و بسیاری از آنان در این جنگ ها به هلاکت رسیدند، با فاصله ای زیاد از فرزندان ابراهیم (علیه السلام) شمرده می شوند! آیا تمام این افراد مشمول رحمت و برکاتی که خداوند به آل ابراهیم وعده داده، می گردند؟!آیا اگر قرآن به صراحت، خواستار بریده شدن دستان ابولهب عموی دیگر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) می گردد، می توان نتیجه گرفت که قرآن دشمن اهل بیت است!؟
← علاقه شیعیان به اهل بیت
در مورد شأن نزول آیه: «
مَنْ کانَ فی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبیلاً»، باید گفت که در بیش تر کتاب های شیعه (از جمله کتاب کافی) آمده است که این آیه در شأن شخصی است که فریضه ای از فرایض خداوند، خصوصاً حج را به تأخیر می اندازد.
نادرستی روایت بیان شده
...

جمله سازی با ایمان عباس بن عبدالمطلب

شيعيان از دست مهاجمين افغان (كه با اشغال ايران و نابودى رژيم صفويه، دست بهقتل و غارت ايرانيان گشوده بودند) به علماى نجف شكايت كردند. سيدى از علماى نجف درخواب به حضور پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و امير المؤ منين عليه السلام رسيد.در محضر آن دو بزرگوار بود كه عباس بن على عليه السلام، در حالى كه قلادهحيوانى را در دست داشت، وارد شد. على عليه السلام فرمود: به زودى شيعيان نجاتخواهند يافت.
در ((ابصارالعين )) مى گويد: عباس بن على عليه السلام پس از مراجعه مكرر چون ازبرادرش جواب منفى شنيد، چنين گفت:((لَقَدْ ضاقَ صَدْرِى وَسَئمْتُ الْحَياةَ؛)) ديگرسينه ام تنگ شده و از زندگى سير گشته ام )).
عباس بن عيسى نقل مى كند روزى امام سجاد (عليه السلام ) از نظر مالى در فشار سختزندگى قرار گرفت، نزد يكى از غلامان آزاد شده اش رفت تا ده هزار درهم قرضبگيرد تا هر وقت ممكن شد، قرضش را بپردازم.
((سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤ منين، همدرد بزرگ برادر كه جانش ‍ را فداىاو ساخت و از ديروز بهره فردايش را برگزيد، آنكه فدايى برادر بود و از او حفاظتكرد و براى رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، ((يزيدبن رقاد)) و ((حكيم بن طفيل طايى )) را لعنت كند...)).(26)
سپس چنين ادامه داد: امروز مى خواهم درباره مقام و مصايب حضرت عباس بن على عليه السلامسخن بگويم تا در پيراهنى كه به تن دارم عرق كنم و اين پيراهن را براى شباول قبرم نگهدارم و ذخيره آخرتم قرار دهم.