امداد با باغ

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] امداد با باغ (قرآن). باغ، محوطه ای معمولا محصور است که در آن از انواع درخت ها و گل ها کاشته باشند.
باغهای پوشیده از درخت و چشمه سارها، نمودی از کمک خداوند به انسان است:امدکم بانعـم... • وجنت...شما را به چهارپایان و... امداد فرموده. همچنین به باغ ها و چشمه ها! از یک سو سرمایه های مادی که قسمت مهمی از آن مخصوصا در آن عصر چهارپایان و دام ها بودند در اختیار شما گذاشت، و از سوی دیگر نیروی انسانی کافی که بتواند آن را حفظ و نگاهداری کند و پرورش دهد.این تعبیر در آیات مختلف قرآن تکرار شده است که به هنگام برشمردن نعمت های مادی نخست به اموال اشاره می کند، بعد به نیروی انسانی که حافظ و نگاهبان و پرورش دهنده اموال است، و این یک ترتیب طبیعی به نظر می رسد نه اینکه اموال از اهمیت بیشتری برخوردار باشد.امدکم از ماده امداد در اصل به این گفته می شود که اموری را پشت سر هم و به طور منظم قرار دهند، و از آنجا که خداوند نعمت هایش را به طور دائم و تحت نظام خاصی به بندگان ارزانی می دارد از آن تعبیر به امداد شده.بعد می افزاید: باغ های خرم و سرسبز و چشمه های آب جاری در اختیارتان قرار دادیم (و جنات و عیون).و به این ترتیب زندگی شما را هم از نظر نیروی انسانی، هم کشاورزی و باغداری، و هم دامداری و وسائل حمل و نقل پر بار ساختیم، به گونه ای که در زندگی خود احساس کمترین کمبود و ناراحتی نداشته باشید.

جمله سازی با امداد با باغ

💡 از سوی دیگر، «دولت هوتکی قندهار» راه ارتباط و امداد با شاه اشرف را قطع کرده و نیز برخی سرداران غلجایی از او روگردان شده به قندهار بازگشتند؛ حتی امان اله خان هم از جمله کسانی بود که از اتحاد با اشرف دست کشید.

💡 دریافت لوح تقدیر و سپاس مرکز سعدی‌شناسی، چاپ تمبر یادبود امداد با تصویرش توسط بنیاد فارس‌شناسی و اداره پست فارس، دریافت لوح تقدیر و سپاس از سازمان میراث فرهنگی از جمله این افتخارات هستند.

💡 حسن امداد علاقه وافری به دو چهره بزرگ ادبی شیراز یعنی سعدی و حافظ داشت و موضوعات بیش ۱۲ مقاله او این دو شاعر به ویژه سعدی بود. «سفرهای سعدی»، «سعدی و مکتب ادبی شیراز» و «شیراز در عصر حافظ» از مهم‌ترین مقالات حسن امداد هستند. یاد نامه حسن امداد با عنوان افسانه حیات توسط دانشنامه فارس منتشر شده‌است.

💡 از سوی دیگر، «دولت هوتکی قندهار» راه ارتباط و امداد با شاه اشرف را قطع کرده و نیز برخی سرداران غلجایی از او روگردان شده به قندهار بازگشتند؛ حتی امان اله خان هم از جمله کسانی بود که از اتحاد با اشرف دست کشید.