در زمان عثمانی ها ، این شهر به عنوان مرکز ناهیره جیرود عمل می کرد و محل استقرار یک پاشا (محمد آلداس جیرودی پاشا) و آقا (سلیم آلداس آقا) بود. در قرن 19، این شهر مرفه، مهمان نواز و "به طور غیرمعمول تمیز"توصیف شد، این شهر بارها مورد حمله قبایل بادیه نشین قرار می گرفت که در حاشیه صحرای سوریه زندگی می کردند.