در سطح روان‌شناختی، «اشراف به اشخاص» به خودآگاهی و آگاهی اجتماعی اشاره دارد. به عبارت دیگر، فرد می‌تواند موقعیت خود را در رابطه با دیگران شناسایی کرده و همچنین درک کند که دیگران چگونه به او نگاه می‌کنند یا نسبت به او واکنش نشان می‌دهند. این توانایی شامل تشخیص ویژگی‌های فیزیکی، اجتماعی و روانی خود و دیگران است.
این مفهوم می‌تواند در ارتباطات اجتماعی و مناسبات فردی نقش کلیدی داشته باشد. افرادی که اشراف به اشخاص دارند معمولاً به خوبی قادرند نیازها، احساسات، و افکار دیگران را تشخیص دهند و به همین دلیل در برقراری ارتباطات مؤثرتر و مفیدتر عمل می‌کنند. این توانایی به آن‌ها کمک می‌کند که رفتارهای خود را در موقعیت‌های مختلف اجتماعی تنظیم کنند و با دیگران ارتباط بهتری برقرار سازند.
در روان‌شناسی، این مفهوم معمولاً در قالب هوش اجتماعی یا توانایی درک احساسات و نیازهای دیگران بررسی می‌شود. داشتن اشراف به اشخاص می‌تواند در رهبری، مذاکرات، و حتی در روابط شخصی فرد بسیار مؤثر باشد، زیرا باعث می‌شود فرد با آگاهی از وضعیت و احساسات دیگران، رفتار و تصمیمات خود را به نحوی مناسب و مؤثر تنظیم کند.