[ویکی فقه] «ابوجعفر احمد بن محمد بن احمد بن سید (خلید) غافقی»، در حوالی سال ۴۹۴ ق در شهر غافق از شهرهای اندلس (اسپانیای کنونی) دیده به جهان گشود. وی از چهره های سرشناس و بزرگان اندلس بود. ابن اصیبعه، وی را چنین توصیف نموده است: «کان اعرف اهل زمانه بقوی الادویة المفردة و منافعها و خواصها و اعیانها و معرفة اسمائها». از اساتید او و آموخته های تحصیلی او چیزی گزارش نشده است. تالیفات تنها اثری که از وی گزارش شده جامع المفردات و یا الادویة المفردة است. که در باره آن به تفصیل سخن خواهیم گفت. درگذشت او را بعد از سال ۵۶۰ ق (۱۱۶۵ م) نقل کرده اند.
جمله سازی با احمد بن محمد بن احمد غافقی
حديث: 1 اءبى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن عبدالله بن ميمون عن ابىعبدالله عليه السلام قال:قال: آياكم و الغفله فانه منغفل فانما يغفل على نفسه و آياكم و التهاون بامر اللهعزوجل فانه من تهاون بامر الله اهانه الله يوم القيامه.
28 - در قم، قبر محمد بن قولويه واقع است كه از بهترين ياران سعد بن عبدالله قمىو او پدر ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه بود.
طغرل بن محمد بن ملکشاه سلجوقی یا طغرل دوم نواده ملکشاه ملقب به «سلطان رکن الدنیا و الدین ابوطالب طغرل بن محمد بن ملکشاه یمین امیرالمؤمنین» در ماه محرم سال ۵۰۳ ق / اوت ۱۱۰۹ م به دنیا آمد. در زمان سلطان محمد (پدرش)
در بصره على بن محمد بن جعفر بن على بن الحسن و زيد بن موسى بن جعفر ملقب به(زيدالنار) قيام كرده و بر بصره و نواحى آن چيره شده بودند و جاى پايشان محكم شدهبود. همچنانكه در يمن ابراهيم بن موسى و در مدينه حسن بن الحسين معروف به ((الافطس)) قيام كرده و براى ((ابن طباطبا)) دعوت كرده كه وقتى او مرد براى خودش دعوتكرد))(99).
ودر حديث ملاقات مومن در مستدرك از مجموعه شهيد نقلا از كتاب انوارلابى على بن محمد بن همام روايت كرده، تا آنجا كه مى فرمايد: