طغای تیمور

لغت نامه دهخدا

طغای تیمور. [ طُ ت َ ] ( اِخ ) ( امیر... ) یکی از امرای عصر سلطان اولجایتو، پسر سوتای. ( ذیل جامعالتواریخ ص 34 و 35 ).

فرهنگ فارسی

یکی از امرای عصر سلطان اولجایتو پسر سوتای.

جمله سازی با طغای تیمور

مهم‌ترین اقدام، پایان دادن به حکومت طغای تیمور بر گرگان و مازندران بود و توانست با اطلاع از نیرنگ طغای تیمور مبنی بر نوشتن پیمان صلح در اردویش، قبل از اقدام طغای بر آنان حمله برد و او را همراه بسیاری از مغولان بکشد و غنایم بی شماری به دست آورد. وی پس از چندی به دست علاء الدوله برادر زن خود، در سبزوار به قتل رسید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
عزیز
عزیز
رقیق
رقیق
نحوه
نحوه
کونی
کونی