شارکالی شاری

لغت نامه دهخدا

شارکالی شاری. ( اِخ ) نام پادشاه آکاد و نوه نارام سین ( 2711 - 2688 ق. م. ) است. در یکی از سالنامه های او اشاره به لشکرکشی برای دفع گوتیان شده است. در سالنامه دیگر آمده است: «من پادشاه گوتی را که شرلک نام داشت اسیر کردم ». لیکن باوجود کشته شدن سردار گوتیان به دست شارکالی شاری، اینان از حمله باز نایستادند و خود شارکالی شاری شکار ایشان گردید. اندک زمانی پس از وفات او در بلاد بین النهرین هرج و مرجی بزرگ پدید آمد و در این عصر حکومتهای بابل و ایلام بزیر سیل مهاجمین گوتی مستغرق شدند. ( از کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او صص 28 - 29 ).

فرهنگ فارسی

نام پادشاه آکاد و نوه نارام سین است در یکی از سالنامه های او اشاره به لشکرکشی برای دفع گوتیان شده است.

جمله سازی با شارکالی شاری

این سنگ‌نگاره در سینه کوهی به بلندای ۳۵ متر منتسب به پادشاه لولوبی است که پای چپ را بر روی پیکر اسیری نهاده و از ایزدبانوی اینانا دو اسیر دیگر را می‌گیرد. در زیر این تصویر صور شش اسیر دیگر هم کنده کاری شده‌است. سنگتراشی بخش پایین که دربردارنده تصویر اسیران است همگی برهنه نشان داده شده‌اند و در حالیکه دست هر کدام از پشت بسته‌است از چپ به راست پشت سر پادشاهی که تاج بر سر دارد (مشابه با کلاه مادی‌های شرقی و پارسیانی که حدود هزار و پانصد سال بعد به حکومت رسیدند)، در حرکت می‌باشند. در زیر این صحنه هم سنگ‌نگاره‌ای که نشانگر پیروزی آنوبانی‌نی است تراشیده شده‌است. این اثر مربوط به قرن ۲۲ پیش از میلاد که شباهت بسیاری به سنگ نگاره مشهور نارام سین آکدی دارد از لحاظ تاریخی با فاصله نزدیکی با آن پدید آمده و ممکن است پس از تضعیف قدرت نارام سین و فرزند وی شارکالی شاری توسط حاکم لولوبی پدید آمده باشد. نام آنوبانی نی آکدی بوده و نوشته مربوط به سنگ نگاره نیز به زبان آکدی می‌باشد و در نتیجه این گمان وجود دارد که حاکم مزبور ممکن است یک حاکم دست نشانده آکدی باشد. این که نام محل سنگ‌نگاره (کوه پادیر) به صراحت ذکر شده، به ظاهر نشان می‌دهد که این محل در مرکز متصرفات آنوبانی‌نی نبوده و شاید صحنه پیروزی یا مرز متصرفات وی بوده‌است.