سوره ضحی

سوره ضحی (سوره 93 قرآن کریم) یکی از سوره‌های مکی است که شامل 11 آیه می‌باشد. این سوره به موضوعات مختلفی از جمله رحمت و لطف خداوند، امید و تسلی به پیامبر اسلام (حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله) و یادآوری نعمت‌های الهی می‌پردازد.

نام‌گذاری:

نام ضحی به معنای صبح یا نور صبح است و به اولین آیه این سوره اشاره دارد که به نور صبح و روشنایی آن پرداخته است.

موضوعات اصلی:

تسلی پیامبر: سوره ضحی به پیامبر اسلام تسلی می‌دهد و به او یادآوری می‌کند که خداوند هرگز او را رها نکرده و او را دوست دارد.

رحمت و نعمت‌های الهی: در این سوره به نعمت‌ها و رحمت‌های خداوند اشاره شده و به مؤمنان یادآوری می‌شود که باید شکرگزار نعمت‌های الهی باشند.

کمک به نیازمندان: در انتهای سوره، خداوند به پیامبر دستور می‌دهد که به یتیمان و نیازمندان کمک کند و به آن‌ها رسیدگی نماید.

آیات کلیدی:

آیه 1: وَ الضُّحَى (قسم به صبح)
آیه 2: وَ اللَّیْلِ إِذَا سَجَى (قسم به شب هنگامی که آرام می‌شود)
آیه 3: مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مَا قَلَى (پروردگارت تو را رها نکرده و به تو خشمگین نشده است)

تأثیر و اهمیت:

سوره ضحی به عنوان سوره‌ای تسلی‌بخش و امیدبخش شناخته می‌شود و به مؤمنان یادآوری می‌کند که خداوند همیشه در کنار آن‌هاست و آن‌ها را رها نمی‌کند. این سوره به ویژه در زمان‌های دشوار و ناامیدی می‌تواند منبع آرامش و امید باشد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوره ضحی، نود و سومین سوره قرآن کریم بوده و در مکه نازل شده است.
«ضحی» به آغاز روز و نورافشانی هنگام برآمدن خورشید گفته می شود. ((والضحی)) آیه نخست سوره ضحی و نام سوره قرار گرفته است.
شأن نزول
بعضی گفته اند: چند روزی به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم وحی نشد، به طوری که مردم گفتند خدا با او وداع کرده، در پاسخ شان این سوره نازل شد و خدای تعالی به این وسیله آن حضرت را شاد کرد. 
ویژگی های سوره
۱. یازده آیه، چهل کلمه و ۱۶۵، ۱۷۲ یا ۱۹۲ حرف دارد.۲. در ترتیب نزول، یازدهمین سوره (دومین، سومین و چهارمین سوره نیز گفته اند) و در قرآن کریم نود و سومین سوره است.۳. پس از سوره فجر و پیش از سوره انشراح پیش از هجرت در مکه نازل شد و آیه مدنی ندارد.۴. از سور مفصل و از نوع اوساط و بیستمین سوره ای است که با سوگند آغاز شد.۵. گفته اند نسخی در آن رخ نداده است.
[ویکی شیعه] سوره ضحی یا والضحی نود و سومین سوره قرآن است. این سوره مکی با ۱۱ آیه از جمله سوره هایی است که یک جا بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است. این سوره بعد از مدتی که بر پیامبر وحی نازل نشده بود و کافران بر ایشان خرده گرفتند که خداوند او را رها کرده است، بر پیامبر نازل شد و آن حضرت را خوشنود کرد. سوره ضحی خطاب به پیامبر می گوید که خداوند تو را رها نکرده است و نعمت های پروردگار را بر آن حضرت می شمارد و سفارش یتیمان و سائلان را به پیامبر می کند و از او می خواهد که نعمت های خداوند را به مردم بازگو کند.
سوره ضحی را به دلیل اینکه در آغاز آن خداوند به «ضحی» یعنی روز و روشنایی آن قسم خورده است، «ضحی» یا «والضحی» نامیده اند. این سوره ۱۱ آیه و به قرائتی دیگر ۱۲ آیه دارد و از ۴۰ کلمه و ۱۶۵ حرف تشکیل شده است. این سوره نود و سومین سوره قرآن و یازدهمین سوره ای است که بر پیامبر نازل شده است. سوره ضحی، مکی و از سوره های مفصلات است و از جمله چهارده سوره ای است که یک جا بر پیامبر نازل شده اند. عبدالباسط محمد عبدالصمد، از مشهورترین قاریان قرآن مصر، این سوره را در دستگاه رست خوانده است که از تلاوت های مشهور قرآن است.
این سوره با دو سوگند آغاز می شود؛ سپس به پیامبر اسلام(ص) بشارت می دهد که خدا هرگز تو را رها نکرده است. بعد به او نوید می دهد که خداوند آنقدر به او عطا خواهد کرد که خشنود شود. در آخرین بخش، گذشتۀ زندگانی پیامبر را یادآوری می کند که خداوند چگونه او را همیشه مشمول رحمت خود قرار داده و در سخت ترین لحظات زندگی حمایتش کرده است؛ از همین رو در آیات پایانی به او دستور می دهد که به شکرانه این نعمت ها با یتیمان و مستمندان مهربانی کند و نعمت خدا را بازگو کند.
[ویکی اهل البیت] سوره ضحی نود و سومین سوره از قرآن است و دارای 11 آیه است.
سوره «الضحی» مکی است. این سوره در ترتیب مصحف نود و سومین سوره و در ترتیب نزول یازدهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره فجر و پس از آن سوره انشراح نازل شده است.
سوره ضحی به اتفاق قاریان و مفسّرین شامل یازده آیه است.
ابی بن کعب از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله روایت نموده که فرمود هر کس آن را قرائت کند می باشد از افرادی که خدا از او راضی است و برای حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله است که او را شفاعت نماید و برای او به عدد هر طفل یتیم و سائلی ده حسنه خواهد بود.
صاحب مجمع البیان گفته اند: چند روزی به رسول خدا (ص) وحی نشد، به طوری که مردم گفتند خدا با او وداع کرده، در پاسخشان این سوره نازل شد و خدای تعالی به این وسیله آن حضرت را شاد کرد

جملاتی از کلمه سوره ضحی

به باور طباطبایی، در آیه آخر سوره ضحی، «حدث» که فعل امر است و مصدرش تحدیث می‌باشد و هنگامی که در دربارهٔ نعمت استفاده می‌شود به معنای «ذکر و یادآوری» آن است. طبرسی، مفسر شیعه در مجمع البیان می‌گوید «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» یعنی نعمت‌های خدا را یاد و بازگو کن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم