سوره ضحی (سوره 93 قرآن کریم) یکی از سورههای مکی است که شامل 11 آیه میباشد. این سوره به موضوعات مختلفی از جمله رحمت و لطف خداوند، امید و تسلی به پیامبر اسلام (حضرت محمد صلیاللهعلیهوآله) و یادآوری نعمتهای الهی میپردازد.
نامگذاری:
نام ضحی به معنای صبح یا نور صبح است و به اولین آیه این سوره اشاره دارد که به نور صبح و روشنایی آن پرداخته است.
موضوعات اصلی:
تسلی پیامبر: سوره ضحی به پیامبر اسلام تسلی میدهد و به او یادآوری میکند که خداوند هرگز او را رها نکرده و او را دوست دارد.
رحمت و نعمتهای الهی: در این سوره به نعمتها و رحمتهای خداوند اشاره شده و به مؤمنان یادآوری میشود که باید شکرگزار نعمتهای الهی باشند.
کمک به نیازمندان: در انتهای سوره، خداوند به پیامبر دستور میدهد که به یتیمان و نیازمندان کمک کند و به آنها رسیدگی نماید.
آیات کلیدی:
آیه 1: وَ الضُّحَى (قسم به صبح)
آیه 2: وَ اللَّیْلِ إِذَا سَجَى (قسم به شب هنگامی که آرام میشود)
آیه 3: مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مَا قَلَى (پروردگارت تو را رها نکرده و به تو خشمگین نشده است)
تأثیر و اهمیت:
سوره ضحی به عنوان سورهای تسلیبخش و امیدبخش شناخته میشود و به مؤمنان یادآوری میکند که خداوند همیشه در کنار آنهاست و آنها را رها نمیکند. این سوره به ویژه در زمانهای دشوار و ناامیدی میتواند منبع آرامش و امید باشد.