زخم جای

لغت نامه دهخدا

زخم جای. [ زَ] ( اِ مرکب ) جای زخم. زخمگاه. محل زخم:
سر زخم جایش بکردند خشک
بریق و بقیر و بکافور ومشک.فردوسی.رجوع به «زخمگاه »، «زخمگه »، و «زخم » شود.

فرهنگ فارسی

جای زخم

جمله سازی با زخم جای

💡 «چسب زخم جای گلوله را می‌پوشاند» (به انگلیسی: Band Aid Covers the Bullet Hole) تک‌آهنگی از گروهٔ راک اهل لس آنجلس، کالیفرنیا اسکارلینگ. می‌باشد که در ۱۹ مارس سال ۲۰۰۳ از سوی سیمپتی فور رکورد اینداستری منتشر گردید.