بکتری

بدلوویبریوباکتریوورس 100 HD سوییه‌ای است که تعیین سکانس شده و دارای ژنوم 3/8 Mb است و نشان می‌دهد که اگرچه دلوویبریو درگیر شکار و خوردن سایر باکتری‌ها است آن‌ها تعداد زیادی از ژن هایشان را، مثل سایر باکتری‌ها انگلی که به میزبان خود اتکا می‌کنند، از دست نداده‌اند. رابطه بدلوویبریو با سایر ارگانیسم‌ها بیشتر تغذیه‌کننده از شکار است تا انگلی. در اکثر موارد سلول میزبان را در طی ۱۵ دقیقه می‌کشد و رابطه انگلی طولانی مدتی را با میزبان ایجاد نمی‌کند. با نگهداری ژنوم بزرگ ان می‌توان در دو فاز رشدی مختلف وجود داشته باشد. سلول‌های وابسته به میزبان ((HD که به شکار برای رشد وتقسیم نیاز دارند و به صورت غیر وابسته به میزبان (HI) وقتی در محیط‌های غنی از مواد غذایی رشد می‌کنند همانطوری که ممکن در بیوفیلم‌ها و محیط‌های رسوبی یافت شوند. تعادل بین HD و HI در محیط‌های طبیعی شناخته شده نیست. اما رشد HI یک ابزار مفید برای نجات موتانت‌های غیرشکارچی برای استفاده در محیط Hزمایشگاه است. رشد شکاری به نظر می‌رسد که یک روش در بدلووویبریو در جایی که تولید اکتسابی تعداد زیادی از ژن‌ها برای انزیم‌های هیدرولیتیک و برای نفوذ به سلول شکار و دسترسی به نیچ داخل سلولی به وسیلهٔ غشا خارجی سلول میزبان محدود شده‌است. جاییکه بدلوویبریو به صورت خصوصی روی محتویات سلول میزبانبدون هیچ رقیبی از سایر باکتری هابرای مواد غذایی تغذیه کند. این تضاد با عادات خوردن سابر دلتا پروتئوباکترها، مانند میکسو باکترها که شکار را به صورت خارجی گوارش میکنندو موادغذایی گوارش شده شکار را در رقابت با سایر بکتری‌های اطرافشان استفاده می‌کنند، متفاوت است.