اریر

لغت نامه دهخدا

اریر. [ اَ ] ( ع اِ ) آواز ( مطلق ). || آواز فیرنده وقت قمار و غلبه.

فرهنگ فارسی

آواز

جمله سازی با اریر

پروژه بازسازی ۳۰ میلیون پوندی مزایای بسیاری را به همراه داشت، از جمله سه گالری جدید که تاریخ ولز را به نمایش می‌گذارد، ساختمان‌هایی از جمله مزرعه عصر آهن، براین اریر، دادگاه شاهزاده قرون وسطایی و Llys Llywelyn، و همچنین یک ساختمان ورودی اصلی بازسازی شده و یک رستوران، زمین بازی و فضای یادگیری جدید. یکی از ساختمان‌های جدید، Gweithdy ('کارگاه')، دارای ابزارهای عصر سنگ و صندلی‌های چوبی است.