اتبعون

و قال الذى آمن يا قوم اتبعون اهدكم سبيل الرشاد(212) آنكه ايمان آورده بودگفت: هموطنانم ! از من پيروى كنيد تا شما را بهسبيل رشاد رهنمود شوم. و ان يروا سبيل الرشد لا يتخذوه سبيلا(213) اگرسبيل رشد را ببينند آن را پيمودن نگيرند. و ان يرواسبيل الغى يتخذوه سبيلا(214) و اگرسبيل بيراهه روى را ببينند آن را پيمودن گيرند.

بنابراين معنا، آيه مورد بحث از مواردى است كه خداوند هدايت را به غير خود و به غيرانبياء و امامان نسبت داده، نظير حكايتى كه از مؤ منآل فرعون كرده و با اينكه ظاهرا پيغمبر نبوده درباره اش فرموده: (وقال الذى آمن يا قوم اتبعون اهدكم سبيل الرشاد)

و نيز جمله (فاسمعون ) (به سخنان من گوش فرا دهيد) مخالفتى با آنچه گفته شدندارد چرا كه اين جمله را براى دعوت آنها به پيروى از گفتار خويش ذكر كرده،همانگونه كه در داستان مؤ من آل فرعون آمده (آنجا كه خطاب به فرعونيان مى گويد: ياقوم اتبعون اهدكم سبيل الرشاد: اى قوم من از من پيروى كنيد تا شما را به راه راست هدايتكنم (غافر - 38).

و در باره جمله (و اتبعون هذا صراط مستقيم ) بعضى گفته اند: كلامى است از خود خداىتـعـالى، و مـعـنـايـش ايـن اسـت كـه هـدايـت مـرا و يـا شـرع مـرا و يـارسول مرا پيروى كنيد كه اين صراط مستقيم است.

و درباره راهنمائى مؤ من آل فرعون فرموده ! (وقال الذى آمن: يا قوم اتبعون اهدكم سبيل الرشاد)، (و آنكس كه ايمان آورده بود بگفت:اى قوم ! مرا پيروى كنيد تا شما را براه رشد رهنمون شوم ) و نيز درباره وظيفه عموم مؤمنين فرموده: (فلولا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفقهوا فى الدين و لينذروا قومهم اذارجعوا اليهم لعلهم يحذرون ؟ چرا از هر فرقه طائفه اى كوچ نمى كنند،