غسل مس میت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] غسل مسّ میّت از غسل های واجب می باشد.
غسل مسّ میّت، غسلی است که به سبب لمس بدن میّت بر لمس کننده واجب می شود.
کاربرد فقهی
از احکام آن در باب طهارت سخن گفته اند.
حکم تکلیفی
به قول مشهور، بر کسی که بدن مرده ای را پس از سرد شدن و پیش از غسل دادن او لمس کرده، واجب است غسل کند. از برخی قدما استحباب آن نقل شده است. به قول مشهور، لمس قطعه جدا شده از انسان، اعم از مرده و زنده، در صورتی که استخوان داشته باشد، موجب غسل است.
حدث بودن
...
[ویکی شیعه] غُسل مَسِّ مَیت غسلی که به سبب تماس با جسد انسانی که سرد شده، ولی هنوز غسلش نداده اند بر لمس کننده واجب می شود. اهل سنت این غسل را واجب نمی دانند.
اهل سنت غسل مس میت را واجب نمی دانند ولی شیعه این غسل را واجب می داند فقط سید مرتضی معتقد به استحباب این غسل است. ۵۰ حدیث در دو کتاب وسائل الشیعه و مستدرک آن، احکام غسل مس میت را بیان کرده اند.
چنانچه بدن میت سرد شده باشد لمس آن باعث وجوب غسل مس میت بر کسی که مرده را لمس کرده می شود، ولی لمس بدن میت مسلمان پس از اتمام غسل های سه گانه میت چنین حکمی ندارد. لمس بدن غیر انسان نیز چنین حکمی ندارد.

جمله سازی با غسل مس میت

نَس یا نَساییا نسو یا نسوش یا دروخش نسوش یا دروج نسو برپایه مزدیسنا نام دیوی است که بر تنِ مرده می‌تازد و آن را ناپاک می‌کند. این دیو هنگامی که در تن کسی حلول می‌کرد، آن فرد می‌مرد. دروخش نسوش ناپاک‌ترین و خطرناک‌ترین دیوها بود. به همین جهت به همان اندازه ای که این دیو ناپاک و نجس و خطرناک بود، آن لاشه و مرده نیز نجس و خطرناک محسوب می شد و هر کس از سه قدمی به مرده ای نزدیک‌تر می‌شد، ناپاک شده و لازم بود مراسم دیوزدایی و برشنوم که غسل مس میت بود درباره اش انجام شود تا پاک شود.