صبح ثانی

لغت نامه دهخدا

صبح ثانی. [ ص ُ ح ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) صبح دوم. بام دوم. صبح پسین. صبح صادق. صبح آخرین:
فروغ جبهه صاحب قرانیست
گواه صبح اول صبح ثانیست.میرزا جلال طباطبا.رجوع به صبح پسین شود.

فرهنگ فارسی

صبح دوم بام دوم

جمله سازی با صبح ثانی

زین خاکدان برستیم، وز اختران گذشتیم ماییم صبح ثانی، خورشید فرد عالم
ای رای تو مشکوهٔ عقل اول وی روی تو مصباح صبح ثانی