شوریده سخن

لغت نامه دهخدا

شوریده سخن. [ دَ / دِ س ُ خ َ ] ( اِ مرکب ) سخن یا سخنان که به هم مربوط نیست. ( یادداشت مؤلف ). || ( ص مرکب ) که کلام نامربوط دارد. پریشان گوی: الخطل؛ تباه و شوریده سخن شدن. ( تاج المصادر بیهقی ).

فرهنگ فارسی

پریشان گوی یا که کلام نا مربوط دارد

جمله سازی با شوریده سخن

مرا زین طبع شوریده سخن نیکو همی آید چراغم من، مرا باشد دهن تیره زبان روشن