لغت نامه دهخدا
( شنیعة ) شنیعة. [ ش َ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث شنیع. ج، شنایع. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شنیع شود.
( شنیعة ) شنیعة. [ ش َ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث شنیع. ج، شنایع. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شنیع شود.
💡 ز انداز ناصبین زمین این شنیعه رفت چون شد که ننگ ها همه بر آسمان فتاد