سگ صفت

ور جز بقای بانو و شاه است کام او پس داستان سگ صفتان داستان اوست

عمری بپروریدی این نفس سگ صفت را چه سود چون ز مکرش یک‌دم امان ندیدی

از عدوی سگ صفت حلم و تواضع مجوی زانکه به قول خدای نیست شیاطین ز طین

مپسندش از زبان خری چند سگ صفت از نام درفتاده و محتاج نان شده

گر شیردل از تو شناسیم هیچ مرد مندیل حیض سگ صفتان طیلسان ماست

زان سان که سگان به جیفه گرد آیند با سگ صفتان نشانده بر خوانم