سمیرم بالا

سمیرم بالا. [ س ِ رُ ] ( اِخ ) نام یکی از بخش های دوگانه شهرستان شهرضا است و این بخش سابقاً جزء فارس بوده، ولی فعلاً جزء شهرستان شهرضا منظور شده. وضع طبیعی: بطور کلی بخش سمیرم منطقه ای است کوهستانی، آب و هوای آن معتدل و دارای زمستان شدید؛ بطوری که راهها از برف مسدود میشود. مهمترین کوهها در جنوب کوه دینار است.بلندترین قله آن پنجهزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد. کوه بهروز و الجوق در شمال سمیرم کوه چالقفا و ابوساقی در باختر و کوه بابک در جنوب و کوه سینا که قصبه سمیرم است در جنوب این کوه واقع شده. آب آن ازرودخانه سمیرم، رودخانه حنا، رودخانه گندمان و رودخانه شمس آباد که کلیه این رودها به رود خراسان ورود خراسان به رود کارون میریزد. این بخش از 115 آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده است. جمعیت این بخش 21270تن است. محصول عمده این بخش گندم، جو، نخود، عدس، میوه جات، بادام، انگور، پشم و روغن. شغل اهالی زراعت و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).

بخشی از شهرستان شهرضا و آن سابقا جزو فارس بود ولی اکنون جزو شهرستان شهرضا ( استان دهم اصفهان ) محسوب میشود و آن از طرف شمال بدهستان سمیرم پایین از جنوب بسی سخت از خاور بشهرستان آباده از مغرب به بخش گندمان شهرستان شهر کرد محدود است. جمعیت بخش با قبضه سمیرم حدود ۲۱۲۷٠ تن و زبان آنان لری و ترکی است. محصول عمده بخش گندم جو نخود عدس میوه و مختصری بادام و انگور است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالی بافی و گلیم بافی است.
نام یکی از بخش های دو گانه شهرستان شهرضا است.

💡 در جلد دهم کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران در مورد این روستا اینگونه نوشته است:خفر، دهی از بخش سمیرم بالا شهرستان شهرضا است. در ۵۲ کیلومتری جنوب باختر سمیرم. متصل به راه مالرو خفر به شیبانی. کوهستانی و سردسیر. سکنه ۲۰۰ نفر شیعه مذهب و لر زبان، شغل مردم زراعت و قالی‌بافی. محصولات غلات و حبوبات. دبستان و زیارتگاه دارد.