زودشعر. [ ش ِ ] ( ص مرکب ) آنکه بالبداهه شعر گوید. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به ماده بعد شود.
فرهنگ فارسی
آنکه بالبداهه شعر گوید
جمله سازی با زود شعر
اما در خدمت پادشاه هیچ بهتر از بدیهه گفتن نیست که به بدیهه طبع پادشاه خرم شود و مجلسها برافروزد و شاعر به مقصود رسد و آن اقبال که رودکی در آل سامان دید به بدیهه گفتن و زود شعری کس ندیده است.