زعفران بار

لغت نامه دهخدا

زعفران بار. [ زَ ف َ ] ( نف مرکب ) شادی آور. مطبوع. خوشبوی:
آبش ز لطافت انگبین وار
بادش ز نشاط زعفران بار.( از ترجمه محاسن اصفهان ص 10 ).

فرهنگ فارسی

شادی آور مطبوع و خوشبوی

جمله سازی با زعفران بار

💡 ز غم چهره‌اش زعفران بار شد سرشکش نشانی ز گلنار شد