دردری

لغت نامه دهخدا

دردری. [ دَ دَ ] ( ص نسبی ) منسوب به دردر. دَدری. رجوع به دردر و ددری شود.
دردری. [ دَ دَ ری ی ] ( ع ص ) درازخایه. ( منتهی الارب ). و رجوع به دَردَرّی ̍ شود.
دردری. [ دَ دَرْ را ] ( ع ص ) آنکه بدون حاجت آمد و شد نماید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || «آدر» و دبه خایه. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دَردَری شود.

جمله سازی با دردری

ایساهاک دردریان (به ارمنی: Իսահակ Տէրտէրեան) در سال ۱۸۸۴ میلادی (۱۲۶۳ خورشیدی) در شهر شوشی، آرتساخ به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس زادگاهش و باکو گذراند و در سال ۱۹۱۳ (۱۲۹۲) در رشتهٔ پزشکی از دانشگاه دوربات، آلمان فارغ‌التحصیل گردید. در زمان تحصیل در دانشگاه وی جذب فعالیت‌های سیاسی شد و پایه‌گذار اولین انجمن دانشجویان قفقاز در این دانشگاه گردید.
ایساهاک دردریان در سال ۱۹۶۲ (۱۳۴۱) در تهران چشم از جهان فروبست.
بوک دردری روستایی در دهستان شیرآباد بخش گوهرکوه شهرستان تفتان استان سیستان و بلوچستان ایران است.
دوین دردریان ( زادهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۰۳) بازیکن فوتبال در پست هافبک اهل ارمنستان است.
پس از اتمام تحصیلات به عنوان پزشک در ارتش روسیه به خدمت پرداخت و در دوران جنگ جهانی اول زندگی پر فراز و نشیبی را سپری کرد. دردریان در سال ۱۹۲۰ (۱۲۹۹) به همراه خانواده اش به ایران مهاجرت نمود و به عنوان «رئیس کل بیمارستان‌های دولتی راه‌آهن شمال ایران» مشغول به خدمت گردید.