لغت نامه دهخدا خفتنگاه. [ خ ُ ت َ ] ( اِ مرکب ) جای خفتن، مبرک. ( یادداشت بخط مؤلف ): یا ابل عودی الی مبارکک؛ شتر بازآی بسوی خفتنگاه خود. ( منتهی الارب ).