خانه دان

لغت نامه دهخدا

خانه دان. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خیل خانه. دودمان. خاندان. ( ناظم الاطباء ): بزرجمهر اصیل بود و از خانه دان ملک و اندیشمندی انوشروان از وی بیشتر از این جهت بودی. ( فارسنامه ٔابن بلخی ص 92 ).

فرهنگ فارسی

خیل خانه دودمان

جمله سازی با خانه دان

💡 در پی کامی هم ازان خاندان این شه غازی هم ازان خانه دان

💡 هر که شد او سایل ازین خاندان حاجت او حاصل ازین خانه دان