تنوع گونه ای (Species Diversity) یکی از مهم‌ترین شاخص‌های زیستی است که نشان‌دهنده تعداد و فراوانی گونه‌های مختلف موجود در یک زیست‌بوم یا اکوسیستم مشخص می‌باشد. این مفهوم نه تنها به تعداد گونه‌ها (غنای گونه‌ای) اشاره دارد، بلکه به توزیع نسبی هر گونه نیز توجه می‌کند؛ یعنی چگونه هر گونه در مقایسه با گونه‌های دیگر در اکوسیستم حضور دارد.
تنوع گونه ای نقش بسیار مهمی در پایداری و کارکردهای اکوسیستم ایفا می‌کند، زیرا وجود گونه‌های مختلف باعث افزایش مقاومت اکوسیستم در برابر تغییرات محیطی، بیماری‌ها و عوامل مخرب می‌شود. همچنین، تنوع گونه ای منبعی غنی برای تأمین نیازهای انسان از جمله منابع غذایی، دارویی و صنعتی است و حفظ آن به معنای حفظ سلامت و تعادل طبیعت است.
به طور کلی، هر چه تنوع گونه ای در یک زیست‌بوم بیشتر باشد، آن اکوسیستم از نظر زیستی غنی‌تر و پایدارتر خواهد بود.