تلنبه

لغت نامه دهخدا

تلنبه. [ ت ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) مأخوذ از ترکی، ابزاری که بدان آب را از پائین می برند. ( ناظم الاطباء ). تلمبه. رجوع به همین کلمه شود.

فرهنگ فارسی

ماخوذ از ترکی ابزاری که بدان آب را از پائین می برند.

جمله سازی با تلنبه

💡 زمین کشاورزی می‌تواند به صورت طبیعی آبیاری گردد (دیمی) یا به‌وسیله یک منبع آبی (آب روان یا تلنبه‌کردن آب زیرزمینی).