💡 ژان ویکتور پونسله در سال ۱۸۱۳ در جریان جنگهای ناپلئونی در روسیه اسیر جنگی بود و در زندان رسالهای با عنوان «خواص و ویژگیهای تصاویر اشکال»[ص] نوشت و در آن برای اولین بار بین ویژگیهای تصویری (ویژگیهایی که پس از تصویر کردن شکل در صفحهای دیگر حفظ میشوند) و غیرتصویری تمایز قائل شد.
💡 در هندسه تصویری، اشتقاق بیضی از مخروط معادل تصویر مرکزی یک دایره (مقطع مخروط) روی صفحهای است که با صفحهٔ دایره زاویهای تند دارد. میتوان نشان داد که تصویر کردن دایره روی بیضی همان تعریف بیضی با اعمال تجانس آفین بر دایره است.
💡 آثار او تلفیقی از نقد اجتماعی را دربردارد و به خاطر فضای حماسی، دیالوگهای زنده و تصویر کردن شخصیتهای سیاهپوست آمریکایی مشهور است. او نخستین زنِ سیاهپوستی بود که کرسیای به نامِ خود در دانشگاه پرینستون داشت، اولین زن سیاهپوست آمریکایی و اولین زن سیاهپوست در میان تمام ملیتهاست که جایزه نوبل ادبیات را دریافت کردهاست.
💡 ساختن بناهای متعدد در زمان شاه عباس اول در اصفهان، گونهای تازه از نقاشی را به وجود آورد. پیش از آن در زمان شاه اسماعیل و شاه طهماسب، نقاشان بزرگ چون کمال الدین بهزاد به تصویر کردن کتابهای خطی میپرداختند. اما در این دوره نقاشی بر روی دیوارها و کشیدن تصاویر بزرگ برای تزیین بناها مرسوم گردید.
💡 عموم منتقدان اثر نعمت الله را در روایت و تصویر کردن زنی در آستانه فروپاشی و بازگشت او از یک قهقهرای خودساخته، تحسین کردند.