بی گلبرگ

لغت نامه دهخدا

بی گلبرگ. [ گ ُ ب َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + گل + برگ ) بدون گلبرگ. این کلمه را فرهنگستان بجای بیجام و عدم الطاس پذیرفته است. ( لغات فرهنگستان ). رجوع به گلبرگ شود.

فرهنگستان زبان و ادب

{apetalous} [زیست شناسی- علوم گیاهی] ویژگی گل پوشی که فاقد گلبرگ یا جام است

جمله سازی با بی گلبرگ

ز چشم خویش بی گلبرگ رویت بسی پختم گلاب از آرزویت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال شمع فال شمع فال تک نیت فال تک نیت فال قهوه فال قهوه