بکیان

لغت نامه دهخدا

بکیان. [ ب َکی یا ] ( اِخ ) دهی از دهستان کام فیروز بخش اردکان شهرستان شیراز. سکنه آن 470 تن. آب آن از رود کر و محصول آن غلات و برنج و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

جمله سازی با بکیان

تل مزاری مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان مرودشت، بخش کامفیروز، روستای بکیان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۳۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال لنورماند فال لنورماند فال سنجش فال سنجش فال جذب فال جذب