لغت نامه دهخدا
بدخدمت. [ ب َ خ ِ م َ ] ( ص مرکب ) که خدمت وچاکری و بندگی او بد باشد. مقصر. قاصر:
چه بدخدمتی کردم آخر که اکنون
چو بدخدمتانم بصحرا نهادی ؟انوری ( دیوان چ مدرس رضوی ج 2 ص 735 ).
بدخدمت. [ ب َ خ ِ م َ ] ( ص مرکب ) که خدمت وچاکری و بندگی او بد باشد. مقصر. قاصر:
چه بدخدمتی کردم آخر که اکنون
چو بدخدمتانم بصحرا نهادی ؟انوری ( دیوان چ مدرس رضوی ج 2 ص 735 ).
که خدمت و چاکری و بندگی او بد باشد مقصر.
💡 کدام نسبت بد خدمتی بمن باشد که با من از پی آن جرمت اعتنا نبود
💡 پادشاهی کو بداند نام نیک از نام بد خدمت سلطان کند بر پادشاهی اختیار
💡 حسود تهمت بد خدمتی نهاد مرا که شد ز درگه فرمان ده جهان بیزار
💡 ز نیکو خدمتان خاطر شود شاد نگردد بنده بد خدمت آزاد