دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] اَیّام ُ الْعَرَب، عنوانی است که بر جنگ ها و کشمکش های قبیله ای یا قومی عرب پیش از اسلام و صدر اسلام اطلاق می شد.
روایات ایام العرب که از دیرباز تا اوایل عصر اسلامی سینه به سینه نقل می شد، مهم ترین منبع تحقیق درباره حیات مادی و معنوی عرب جاهلی، از شیوه زندگی و جنگ و صلح گرفته تا افکار و عقاید، روابط اجتماعی و مسائل استقرار و کوچ نشینی به شمار می رود. عرب پیش از اسلام افزون بر اینکه پیرو هیچ نظام و آیین و قانون مدون و معینی نبود و به اقتضای شرایط دشوار زندگی در عربستان شمالی، معیشت خود را غالباً از راه تهاجم و غارت تأمین می کرد، بسیاری از علایق و روابط و عصبیت های قومی و شخصی نیز در آن روزگار می توانست موجب کین ورزی ها و شعله ور شدن آتش جنگ گردد. عرب این حوادث جنگی را که غالباً به سرعت خاتمه می یافت و تنها یک « روز » به درازا می کشید، «یوم » می خواند.
← نام دیگر
در شمار این ایام نیز اختلاف هست و آن را از ۷۵۰ تا ۷۰۰، «یوم » شمرده اند که البته اخبار همه آن ها باقی نمانده، و گفته اند آنچه موجود است، اخباری درباره آن دسته از ایام است که از حدود ۱۵۰ سال پیش از اسلام اتفاق افتاده است.
ویژگی ها
این جنگ ها که میان تیره ها و طوایف مختلف عرب عدنانی (مانند یوم فجار )، یا عدنانیان با قحطانیان (مثلاً یوم خزازی، یوم بعاث، یوم البیضاء )، یا عرب با غیرعرب (مانند یوم ذی قار، میان ایرانیان و عرب ها) رخ می داد، از لحاظ شدت، وسعت و اهمیت متفاوت بود، اما همه جا خصایصی شبیه به هم داشت و روح فخر و انتقام را در کالبد قبیله برمی انگیخت.
تاثیر در ادبیات
...
