احببت

چونکه شد ز احببت ایجاد جهان جمله عالم را طفیل عشق دان

فقال یا أبا بکر و اذا کان شی‌ء احببت ان یکون بک دونی. قال: نعم و الذی بعثک بالحق ما یکون من ملمة الا احببت ان یکون بآل ابی بکر دونک.

گفت احببت تا زحُبِّ ظهور پی بری سوی آن شرف به شعور

چو گفت احببت گشتی آشکارا چرا گفتی که آن دلبر نهان است

از نیاز ماست ناز او عیان می کند احببت زین معنی بیان

ربّ العزّة گفت: سرّ من سرّی استودعته قلب من احببت من عبادی.