اندرین

برآن تا سرانشان ببرم ز تن به خون پسر اندرین انجمن

نه تویی تو ز تست بر کاری تو کئی اندرین میان باری

پس از مرگ تو اندرین دشت کین زیاران حیدر بشویم زمین

نظری کن که اندرین موسم هست بر جانم از عنا اصناف

فردا چو گل شکفته شود پیش مصطفی رویی که اندرین دهه همرنگ کاه شد

که آید سرشاه و یاران شاه به نزد زنان اندرین جایگاه