اشتان

لغت نامه دهخدا

( اشتآن ) اشتآن. [اِ ت ِ ] ( ع مص ) اشتئان. قصد کردن قصد کسی را. ( منتهی الارب ). اشتأن شأنه؛ قصد قصده. ( اقرب الموارد ).

💡 سه چار کودک جلف جوان که بودندی کم از کنیزک اشتان و نوعروس غرود