استلج
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
معنی استلج در لغت نامه دهخدا استلج. ( اِخ ) قصبه ای جزء دهستان خرقان شرقی بخش آوج شهرستان قزوین، ۳۰۰۰۰، گزی جنوب خاور مرکز بخش در کوهستان، سردسیر، دارای 2000تن سکنه، آب آن از شعبه ٔ رودخانه ٔ محلی، محصول آن غلات، سیب زمینی، میوه جات، قلمستان، صنایع دستی آن قالیچه و جاجیم بافی، شغل اهالی زراعت و راه مالرو دارد. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۱ ص ۱۱ ).
جمله سازی با استلج
اوزال لیک تپه محمد کریم مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان بوئینزهرا، بخش آوج، روستای استلج واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۷۳۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
تپه ساری گونی مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان بوئینزهرا، بخش آوج، روستای استلج واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۵۵۲۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.