در اصطلاح فقهی، ادای دین به معنای عملِ پرداخت و تسویۀ بدهی است. این مفهوم عمدتاً در باب قرض و دین مورد بحث و بررسی قرار گرفته و احکام مرتبط با آن در متون فقهی به تفصیل بیان شده است. بر اساس موازین شرعی، عزم و ارادۀ جدی برای ادای دین بر عهدۀ شخص بدهکار (مدیون) واجب است. این تکلیف شرعی زمانی که سررسید دین فرا رسیده، طلبکار اقدام به مطالبه نموده و مدیون نیز توانایی مالی پرداخت آن را دارا باشد، به عنوان یک واجب فوری و بدون تأخیر مطرح می‌شود. در مواردی که ادای دین با انجام سایر تکالیف واجب دیگر تزاحم پیدا کند، اصل بر تقدّم ادای دین است؛ مگر آنکه واجب دیگری که اهمیّت بیشتری دارد، در میان باشد. در چنین شرایطی، تشخیص اولویت بر عهدۀ خود شخص مدیون است و وی موظف است با رعایت موارد اهم، به تکالیف شرعی خویش عمل نماید.
ادای دین
دانشنامه اسلامی
عزم بر ادای دین، بر مدیون واجب است. ادای دین در صورتی که موعد آن رسیده باشد و قرض دهنده مطالبه کند و توان پرداخت آن از سوی مدیون باشد، از واجبات فوری است و در صورت تزاحم با دیگر واجبات، بر آن ها مقدّم است، مگر آن که از ادای دین مهم تر باشند.
جمله سازی با ادای دین
جکی براون به فیلم‌های بدنمایی سیاهان دهه ۱۹۷۰، به‌ویژه کافی و فاکسی براون، که در هر دوی آن‌ها گریر نیز بازی کرده است، ادای دین می‌کند. این تنها فیلم بلند به کارگردانی تارانتینو است که بر پایهٔ اثر دیگری ساخته شده است.
