اخصی

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به اخص از روی اخص. ۲ - قسمی در هم و شاید درهم اخص ( اخصیه ) بمعنی در هم قل هو اللهی باشد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اخصّی به قائل به حقیقی بودن استعمال مشتق در خصوص ذات متلبّس به مبدأ اشتقاق اطلاق می شود.
اخصّی، مقابل اعمّی و به معنای فرد یا افرادی از عالمان اصولی است که معتقدند مشتق، حقیقت در خصوص ذات متلبس به مبدأ می باشد، نه در اعم از متلبس و ما انقضی عنه، که اعمی ها به آن اعتقاد دارند.

جمله سازی با اخصی

داماد... س دولت اقبال تو زیبد بس اقبال حسود تو باد اخصی و عنین