قره باغی

ایل قره‌باغی شعبه‌ای از ایل بزرگ و پرتعداد اقاجری به‌شمار می‌آید. این طایفه، همان‌گونه که از نامش برمی‌آید، پیشینه‌ای مرتبط با منطقه‌ی قره‌باغ دارد و در گذر تاریخ، به‌عنوان بخشی از ساختار اجتماعی و سیاسی ایل اقاجری شناخته می‌شده است. بر پایه‌ی منابع معتبر، از جمله جغرافیای سیاسی کیهان، خاستگاه و پراکندگی این ایل به‌خوبی ثبت شده است. مطالعه‌ی این منابع نشان می‌دهد که ایل قره‌باغی، با حفظ هویت قومی و فرهنگی خود، نقش مؤثری در تحولات اجتماعی و جمعیتی مناطق تحت سکونت ایل اقاجری ایفا کرده است. امروزه نیز بازماندگان این ایل، حاملان بخشی از تاریخ پرافتخار عشایر ایران هستند و بررسی تاریخچه و ساختار درونی آن‌ها، می‌تواند در شناخت بهتر تاریخ اجتماعی و کوچ‌نشینی ایران زمین سودمند باشد.

لغت نامه دهخدا

قره باغی. [ ق َ رَ ] ( اِخ ) ( دوده ٔ... ) شعبه ای است از ایل اقاجری. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 88 ).

فرهنگ فارسی

شعبه ایست از ایل آقاجری

دانشنامه عمومی

قره باغی (نیمروز). قره باغی، روستایی در دهستان بزی بخش مرکزی شهرستان نیمروز در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۲۴ نفر ( ۲۷ خانوار ) بوده است.
قره باغی (هزاره). قره باغی یک قبیله از مردم هزاره در افغانستان است که بیشتر آنان از قره باغ، ولایت غزنی هستند.