قبه الصخره

( قبةالصخرة ) قبةالصخرة. [ ق ُب ْ ب َ تُص ْ ص َ رَ ] ( اِخ ) بنائی است که به امر عبدالملک خلیفه اموی به سال 72 هَ. ق. بر بالای صخره ذبائح دراورشلیم نزدیک مسجد اقصی ساخته شد. ( ذیل المنجد ).

قُبَّة الصَخْره
ساختمانی در بیت المقدس، کنار مسجدالاقصی. در ۷۲ ق به دستور عبدالملک بن مروان، خلیفۀ اموی، ساخته شد. منظور از صخره در این جا سنگی است به طول ۱۷.۵، عرض ۱۳، و ارتفاع ۱ تا ۲ متر. صخرۀ مزبور نزد مسلمانان، مسیحیان، و یهودیان بسیار مقدس است و داستان های فراوان در مورد آن ذکر شده است. گفته اند حضرت رسول (ص) در شب معراج از این صخره به آسمان رفت. صلیبیون در ۱۰۹۹ م بیت المقدس را اشغال و قبةالصخره را به کلیسا تبدیل و بر بالای آن صلیبی نصب کردند. صلاح الدین ایوبی در ۵۸۲ ق/۱۱۸۷ م بیت المقدس را فتح و قبةالصخره را از آثار مسیحیان پاک کرد. این بنا از زیباترین اماکن مقدس و از نظر سبک معماری و نقشه و ساخت کم نظیر است. برخلاف دیگر مساجد و اماکن مقدس که مستطیل شکل اند، قبةالصخره از یک هشت ضلعی منظم تشکیل شده و تنها یک گنبد بزرگ دارد. ارتفاع این بنا از کف تا انتهای گنبد ۳۳ متر است. این بنا در ایران گاهی به اشتباه مسجدالاقصی تصوّر می شود. نیز ← مسجدالاقصی