میبُدی، صفت نسبی منسوب به شهر میبُد است و به افرادی اطلاق میشود که اهل این شهر باشند. میبد یکی از شهرهای تاریخی و کهن استان یزد بهشمار میآید و قدمتی دیرینه در فرهنگ و تمدن ایران دارد. از عالمان و مفسران برجستهٔ قرن ششم هجری قمری است که اثر مشهور او، کشفالاسرار و عُدةالابرار، از تفاسیر ارزشمند قرآن به زبان فارسی محسوب میشود. این تفسیر که در سال ۵۲۰ هجری قمری تألیف شده، دربردارندهٔ بیان آیات قرآن به شیوهای عرفانی و اخلاقی است. از شخصیتهای معروف منسوب به میبُد است که تحت عنوان حسین میبُدی شناخته میشود. وی از عالمان و فرهیختگانی است که در گسترش علوم دینی و فرهنگی در منطقهٔ یزد نقش بسزایی ایفا کرده است.
میبدی
لغت نامه دهخدا
میبدی. [ م ِ ب ُ ] ( اِخ ) ابوالفضل. صاحب تفسیر کشف الاسرار و عدةالابرار که در 520 هَ. ق. تألیف شده است.
میبدی. [ م ِ ب ُ ]( اِخ ) حسین بن معین الدین. رجوع به حسین میبدی شود.
فرهنگ فارسی
ابوالفضل صاحب تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار. که در ۵۲٠ هجری تالیف شده است.
دانشنامه اسلامی
...
جمله سازی با میبدی
از جمله شاگردان او میتوان از حسین بن معینالدین میبدی یزدی، فاضل باغنوی، محقق خفری، کمال الدین لاری و جمال الدین محمود شیرازی (نیریزی) نام برد.
همچنین در سال ۱۳۸۲ با تحقیق و تصحیح محمدتقی فاضل میبدی و ابوالفضل موسویان توسط سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به چاپ رسیدهاست.