مَوْتِهَا در زبان عربی به معنای «مرگ او» یا «مردن آن» است. این کلمه از دو بخش مَوْت به معنای مرگ و هَا که یک ضمیر برای نشان دادن مالکیت (او، آن) است تشکیل شده است. در جملاتی که این واژه به کار می‌رود، معمولاً به موضوع مرگ یا نابودی چیزی اشاره می‌شود.
مثال از قرآن
در آیه 50 سوره روم آمده است:
فَانْظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه: پس به آثار رحمت خداوند بنگر چگونه زمین را پس از مرگش زنده می‌کند. بی‌تردید، اوست که مردگان را زنده می‌کند و بر هر چیزی تواناست.
مفهوم این آیه به توصیف قدرت الهی در احیای زمین پس از مرگ آن (مَوْتِهَا) اشاره دارد. این نشان‌دهنده این است که خداوند می‌تواند زندگی را به زمین بازگرداند پس از اینکه آن زمین مرده است.