گره گشودن

لغت نامه دهخدا

گره گشودن. [ گ ِ رِه ْ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) باز کردن گره:
نیست جز دندان شکستن چاره ای کج بحث را
از دم عقرب گره نتوان گشود الا به سنگ.صائب.رجوع به گره گشادن و گره گشایی و گره گشا شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) گره گشادن.

جمله سازی با گره گشودن

گفتن دگر است و آزمودن دگر است وز رشتهٔ خود گره گشودن دگر است