وندا امید

لغت نامه دهخدا

ونداامید. [ وَ دا اُ ] ( اِخ ) ابن شهریار. از حکمرانان رویان رستمدار سلسله بادوسبان ملوک طبرستان ( 177-209 هَ.ق. ).

جمله سازی با وندا امید

ونداد هرمزد جایزه‌ای برای شکست دادن سالم فرغانی تعیین کرد که پسری به نام وندا امید آن را پذیرفته و در نبرد تن به تن موفق به کشتن سالم شد. ابن اسفندیار همچنین می‌گوید که مقتل سالم یا در سه فرسنگی آمل یا در صحرای اصرم (که به آن هی هی کیان می‌گفتند) بوده‌است.