لغت نامه دهخدا نیژه. [ ژِ ] ( اِ ) کندر و لبان وخوش بوی و هر گیاهی که به روی گیاه دیگری روید. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نیژ و فرهنگ شعوری ج 2 ص 405 شود.