لغت نامه دهخدا
نوشک.( اِ ) نشک. ناژ. ( فرهنگ فارسی معین ): یا بگیرد یک کف برگ مورْد خشک و یک کف پوست درخت نوشک کی ناژ گویند. ( از هدایة المتعلمین ص 298 نسخه بدل ).
نوشک.( اِ ) نشک. ناژ. ( فرهنگ فارسی معین ): یا بگیرد یک کف برگ مورْد خشک و یک کف پوست درخت نوشک کی ناژ گویند. ( از هدایة المتعلمین ص 298 نسخه بدل ).
💡 گر یکی تقویم داری گو دو باش از بهر آنک هر کجا نوشک نشاید هم نشاید انگبین