میلا

در زبان مازنی، به حواصیل‌های بزرگ میلا گفته می‌شود و گاهی با پیشوند رنگ، نوع حواصیل را مشخص می‌کنند. به عنوان نمونه، حواصیل سفید بزرگ به نام اسپه میلا شناخته می‌شود که در آن اسپه به معنای سفید است. بسیاری از افراد به دلیل شباهت حواصیل به لک‌لک، فکر می‌کنند که میلا همان لک‌لک است، در حالی که در مازندران اساساً لک‌لک وجود ندارد. لک‌لک پرنده‌ای بزرگ با پاها و گردن دراز و نوک بلند و راست می‌باشد که آهسته به پرواز در می‌آید و در حال پرواز پاها و گردن را کشیده و اندکی رو به پایین نگه می‌دارد. لک لک‌ها آرام و کند راه می‌روند، نر و ماده هم‌شکلند. روی درخت‌ها، صخره‌ها یا ساختمان‌ها آشیانه می‌سازند. لک‌لک‌ها یک تیره از راستهٔ لک‌لک‌سانان هستند و گونه‌های مختلفی دارند. طول بدن لک لک‌های ساکن ایران بین ۹۵ تا ۱۰۵ سانتیمتر است. لک‌لک سفید طول بدن ۱۰۰ سانتیمتر است. این پرنده به‌وسیله پر و بال سفید، شاهپرهای بالی سیاه براق، گردن دراز، نوک و پاهای دراز برنگ سرخ و روشن به آسانی تشخیص داده می‌شود. روی درخت‌ها و ساختمان‌ها می‌نشیند و در این حالت اغلب یک پای خود را جمع می‌کند. آرام و با تأنی راه می‌رود. در پرواز آهسته بال می‌زند و اغلب بالباز اوج می‌گیرد و در ارتفاع زیاد پرواز می‌نماید. طرح بدن در حال پرواز با گردن دراز کشیده آن را از حواصیل، مرغ سقا و کرکس مشخص می‌کند. به صورت گله‌های نامنظم مهاجرت می‌کند. زود انس می‌گیرد.