لغت نامه دهخدا
مقامرپیشه. [ م ُ م ِ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) قمارباز. آنکه شغل وی قمار کردن باشد. ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ):
چشمان او را هر زمان ورکند و برد از نقد جان
همچون مقامرپیشه گان سوگند ستار آمده.ملاطغرا ( از آنندراج ).
مقامرپیشه. [ م ُ م ِ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) قمارباز. آنکه شغل وی قمار کردن باشد. ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ):
چشمان او را هر زمان ورکند و برد از نقد جان
همچون مقامرپیشه گان سوگند ستار آمده.ملاطغرا ( از آنندراج ).
قمار باز و آنکه شغل وی قمار کردن باشد
💡 شوخ و مقامر پیشه ای، قتال بی اندیشه ای خونین چو شیرین تیشه ای، صیدت دل قربان من