لغت نامه دهخدا
مغیبات. [ م َ / م ُ غ َی ْ ی َ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ مَغیبَة یا مَغَیَّبَة. چیزهای پنهانی. چیزهای غیبی. ( از ناظم الاطباء ) ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): در مکنونات مغیبات سخن گوید و از سرایر و ضمایر نشان دهد. ( سندبادنامه ص 242 ). حزم او که... از مغیبات و مکنونات قدر خبر می دهد... ( سندبادنامه ص 12 ). معنی اعتقاد انعقاد صورت علمی است یا ظنی دردل به وجود مغیبات. ( مصباح الهدایه چ همایی ص 14 ).