مطالعت

لغت نامه دهخدا

مطالعت. [ م ُ ل َ / ل ِ ع َ ] ( از ع، اِمص ) مطالعة. مطالعه. خواندن: من در مطالعت این کتاب تاریخ از فقیه بوحنیفه اسکافی درخواستم تا قصیده ای گفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 387 ). و تواند بود که او اخبار معتضد امیرالمؤمنین را مطالعت کرده باشد. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 67 ). و به مطالعت کتب... چنان میل افتاده بود که از مباشرت اشغال و ملابست اعمال اعراض کلی می نمودم. ( کلیله و دمنه ). || نگریستن در چیزی برای وقوف بر احوال آن: وقتی از برای مصالح معیشت و رعایت اسباب فراغت و طلب تحصیل تفرج و استراحت به مطالعت عقار و ضیعت و استطلاع غرس و زراعت مسافرتی کرد.( سندبادنامه صص 154 - 155 ). و رجوع به مطالعه شود.
مطالعة. [ م ُ ل َ ع َ ] ( ع مص ) طِلاع. واقف گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( المصادر زوزنی ) ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || به چیزی نگریستن برای وقوف یافتن بر آن. ( آنندراج ). پیوسته در چیزی نگریستن. ( تاج المصادر بیهقی ). || چیزی به کسی نوشتن تا واقف گردد. ( منتهی الارب ) ( از المصادر زوزنی ) ( از تاج المصادر بیهقی ). || ظاهر کردن حال را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به مطالعت و مطالعه شود.

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) بدقت نگریستن در چیزی برای و قوف بدان. ۲ - خواندن کتاب یا نوشتهای و فهمیدن آن. ۳ - نگرش در چیزی برای و قوف بدان: آن یافتی است در غفلت ناخواسته در آمده... در مشاهد. قریب و مطالع. جمع افروخته. ۴ - ( اسم ) قرائت نوشتهای برای درک آن. ۵ - توفیقاتی که ازطرف حق تعالی عارفان را دست دهد.

جمله سازی با مطالعت

از استاد ابوعلی رَحِمَهُ اللّهُ شنیدم که گفت اخلاص خویشتن را نگاه داشتن است از دیدار خلقان و صدق، پرهیز کردنست از مطالعت نفس و مخلص را ریا نبود و صادق را اعجاب نبود.
اگر خلاف نمودی به خوب رویان میل نظر بدوختمی تا مطالعت نکند
کرده از بر به قدرت خلّاق حاجت آید مطالعت به کتاب
خیری شلبی (زادهٔ ۳۱ ژانویه ۱۹۳۸ در روستای شباس عمیر، قلین – درگذشتهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۱۱) رمان‌نویس مصری و یکی از مهم‌ترین نویسندگان معاصر مصر است. او در طول حیات ادبی‌اش ۷۰ کتاب نوشت که شامل ۲۰ رمان، مطالعت نقد ادبی، داستان‌های تاریخی، نمایش‌نامه و داستان‌های کوتاه‌است. خیری شاطر عموماً به عنوان نویسندهٔ رمان‌های «خیابان‌های مصری» شناخته می‌شود.
نشان مشاهدت دل حاضر است. خلعتی است که حق تعالی بندگان را فرماید که پیوسته بر درگاه حاضر باشند به جمعیت و حضور وقت و از اشتغال فارغ. پس از فراغت و حضور وقت دیده و دل او را گشاده گرداند. مطالعت بدایع ربوبیت و ادراک اسرار عزت کنند تا همیشه هر چه در غیب رود می‌بینند. هرگز غایب نشود و در حجاب و تفرقه نیفتد.