مسبحی

لغت نامه دهخدا

مسبحی. [ م ُ س َب ْ ب ِ ] ( اِخ ) محمدبن عبیداﷲبن احمد، ملقب به عزالملک. از امرا و مورخان و ادبای قرن چهارم و پنجم هجری. اصل او از حران است و به سال 366 هَ. ق. در مصر متولد شد و به سال 420 هَ. ق. در همین سرزمین درگذشت. او را تألیفات بسیاری است، از جمله: تاریخ المغاربة و مصر، مشهور به مختارالمسبحی التلویح و التصریح، مختارالاغانی و معانیها و قصص الانبیاء. درک البغیة.... ( از الاعلام زرکلی ج 7 ص 140 ) ( از وفیات الاعیان ) ( از شذرات الذهب ).

جمله سازی با مسبحی

جز بدین ظلم باشد ار بکشد بی نمازی مسبحی را زار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال تاروت فال تاروت فال ابجد فال ابجد فال نوستراداموس فال نوستراداموس